BVCB knokt zich naar verdiende zege

VV Strijen - BVCB  1 – 1 (1 – 2)

Na het debacle vorige week uit tegen Lombardijen, wacht BVCB deze zaterdag de uitbeurt tegen Strijen. Op voorhand weer een taaie klus, die geklaard moet worden door de pupillen van Melvin Boel. Diezelfde pupillen staken na het pijnlijke verlies direct de hand in eigen boezem en beseffen terdege dat er tegen de ploeg van Geert Meijer uit een ander vaatje getapt zal moeten worden. De Hoeksenaren spelen een half uur goed voetbal, maar zullen ook een uur lang strijd moeten leveren om uiteindelijk een 1 - 2 winst over de streep te halen.

Op het Gemeentelijk Sportpark Strijen is het zaterdag waterkoud, met een gevoelstemperatuur van net boven het vriespunt. Dat veel gemeenten de laatste jaren de hand op de knip hebben moeten houden, is voor de inwoners van Lansingerland geen nieuws meer. In Strijen zal er zeker bezuinigd zijn op het onderhoud van de velden. Het hoofdveld waarop Strijen versus BVCB moet worden uitgevochten is een ongelofelijke knollentuin, waar de bal de meest onverwachte capriolen maakt. Een gegeven dat altijd in het nadeel is van de ploeg die zijn kracht vindt in het veldvoetbal, gekenmerkt door veelvuldige balcontacten en vlotte combinaties. BVCB dus.

Ondanks de belabberde ondergrond speelt BVCB het eerste half uur helemaal niet onaardig, bij momenten zelfs goed. Het eerste doelgevaar komt dan ook van de gasten. Nicky Walbeek, hij kreeg weer eens een basisplaats op het middenveld ten kosten van Rany Skaff, ziet zijn goed gedrukte afstandsschot maar rakelings naast gaan. Ondanks de beschreven grasmat lukt het BVCB aardig om elkaar te vinden en is het in staat om achterin de gelederen gesloten te houden. Dit leidt er toe dat in het eerste kwartier Strijen amper in het stuk voorkomt.

Na ruim een kwartier spelen komt BVCB op een verdiende voorsprong. Yousif de Kock krijgt de bal op links aangespeeld en brengt het springende speeltuig net op tijd onder controle om Rob Rutten van dichtbij aan te spelen. Rutten zet op zijn typische, krachtige wijze goed door en schiet met een ouderwetse punter zijn ploeg op 0 – 1. Na dit doelpunt volgt een periode waarin BVCB de baas is over de inzakkende opponent. Aanvallen over zowel links als rechts leiden echter net niet tot echte doelkansen. Een aantal corners brengen ook niet de mogelijkheden om de voorsprong te verdubbelen. Dan levert een afstandsschot van Christiaan Hartmans nog het meeste gevaar op; zijn schot is een zelfde lot beschoren als het schot van Walbeek eerder in de wedstrijd.

Al met al lijkt er dus geen vuiltje aan de lucht en is het voor de kleumende Hoekse supporters wachten op een tweede doelpunt. Dat doelpunt komt er ook, maar valt totaal onverwachts aan de andere kant. Aan de basis van de 1 – 1 ligt een misverstand tussen Hartmans en de sterk spelende Robin van Willigen. De “meester balafpakker” verwacht dat zijn laatste man de bal lang gaat spelen, maar raakt in de problemen als hij zelf plotseling de bal toegespeeld krijgt. De rappe Gregory Ricky Brader is er als de kippen bij, om te profiteren van deze miscommunicatie en heeft vrij baan om vanaf de achterlijn de bal voor te geven op de geheel vrij staande Nigel Schaken, die eenvoudig zijn ploeg op gelijke hoogte kan schieten.

Na deze totaal onverwachte tegentreffer is in één klap het goede spel van BVCB verdwenen als sneeuw voor de zon. Het lukt het elftal van Melvin Boel geen enkel moment meer om zich te herpakken en het goede spel tot de tegengoal weer op te pakken. Het is zou fantastisch voer zijn voor psychologen om te kunnen analyseren waarom zoiets je kan overkomen.

Opvallend feit, ook al in de eerste dertig minuten trouwens, is dat bij de aanvalsopbouw Van Willigen veelvuldig wordt ingeschakeld door zijn medespelers. En als je eigenlijk niet wil dat een speler hierin een rol krijgt, dan is het wel Van Willigen. De 21-jarige verdediger is een uitstekende back, die elke aanvaller een slechte middag kan bezorgen, maar wiens kwaliteiten niet liggen in de opbouw. Zijn medespelers weten dit als de beste en toch gebeurt het. Het leidt zelfs later in de tweede helft tot een pittige woordenwisseling tussen Hartmans en zijn aanvoerder Dennis van der Haas. Behalve dat BVCB voor rust amper meer in de buurt van het doel van Kosta de Wit komt, ontsnapt het vlak voor rust aan een achterstand. BVCB komt goed weg als Schaken  bij een doelrijpe mogelijkheid de bal niet goed raakt en Brader in tweede instantie van dichtbij hard over schiet.

Toch zal de laatste kans voor de pauze van de kant van BVCB komen. Een prachtige pass van Walbeek bereikt De Kock, die vanaf rechts naar binnen soleert, twee man passeert en uithaalt in de korte hoek. De actie had een beter lot verdiend; nu verdwijnt de bal net naast het Strijense doel.

De tweede helft is van een mindere kwaliteit dan de eerste. BVCB kan ook in de tweede helft niet meer brengen wat het in het eerste half uur wel kon. In tegenstelling tot de wedstrijd tegen Lombardijen zetten de Hoeksenaren daar nu wel een flink portie strijdlust tegenover. Strijen probeert iets meer vooruit te spelen, waardoor BVCB net iets meer ruimte zal krijgen om tot voetballen te komen. Iets wat vooralsnog geen kans van slagen heeft. Met het inbrengen van Faybian Hertstein voor de wederom tegenvallende Nick de Bil tracht Boel meer snelheid voorin te bewerkstelligen.

Na exact een uur spelen voorkomt Wesley van der Molen met een formidabele redding, dat BVCB op achterstand wordt gezet. Kevin Theuns neemt de uit de lucht komende bal vol op zijn wreef. Van der Molen en heel BVCB met hem heeft het geluk dat de pegel recht op hem afkomt en niet één van de hoeken vindt. Nu kan de Hoekse keeper de bal klemvast pakken, al wordt daarmee wel even alle lucht uit zijn lichaam geperst. Na een korte oplapbeurt kan Van der Molen de wedstrijd weer hervatten.

Vervolgens komt de wedstrijd in een soort van patstelling waarin beide clubs niet goed weten hoe ze de tegenstander op de knieën kan krijgen. Een kwartier lang valt er weinig te beleven voor de mensen langs de kant. Tot de 78^e minuut. Dan is het juist Van Willigen die van zich doet spreken. Halverwege het speelveld pikt hij de bal op, moet door het hobbelige veld al zeilen bijzetten om geen balverlies te leiden, maar corrigeert tot driemaal toe uitstekend. Na even zoveel man te hebben ontweken, belandt de linksback aan de rechterkant van het zestienmeter gebied en besluit daar uit te halen met zijn favoriete rechterbeen. Met een prachtig diagonaal schot laat hij de bal over  De Wit heen verdwijnen in de verste kruising: 1 – 2.

Van Willigen staat in euforie nog na te hijgen als balverlies van Roy Eekman hem dwingt Romano Villerius achterna te gaan. Maar de rappe invaller is niet meer te achterhalen en lijkt al heel snel de gelijkmaker op zijn schoen te hebben. Tot opluchting van heel BVCB heeft Villerius  zijn vizier niet op scherp staan en schiet voor open doel naast. BVCB probeert vervolgens het duel gecontroleerd uit te spelen,  wat redelijk lukt door vooral geen risico te nemen en de bal in de eigen gelederen te houden. De klok van het scorebord staat al drie minuten op 90 minuten, maar scheidsrechter Noordhoek heeft nog geen zin om af te fluiten. Diep in de extra tijd lijkt BVCB als nog de winst uit handen te geven. Slordig balverlies stelt Brader in de gelegenheid om zijn ploeg bij het scheiden van de markt alsnog een punt te bezorgen. De Strijense aanhang juicht al, maar moet tot zijn teleurstelling constateren dat ook deze dot van een kans net naast het doel van Van der Molen belandt. Niet veel later blast de Barendrechtse arbiter voor het einde van de wedstrijd.

De volgende wedstrijd zal BVCB het in eigen huis opnemen tegen Papendrecht. Een belangrijk duel in de strijd om de tweede periodetitel. En ondanks dat Papendrecht na de winterstop niet in goede doen is, zal BVCB alles uit de kast moeten halen om de drie punten op de Sporthoek te behouden.

Opstelling BVCB: Wesley van der Molen, Eytan Scheimann, Dennis van der Haas, Christiaan Hartmans, Robin van Willigen, Roy Eekman, Nicky Walbeek,  Yousif de Kock, Mike van der Steen (80’ Guido van der Zee), Rob Rutten (72’ Alex de Ronde), Nick de Bil (55’ Faybian Hertstein)

Verslaggever: HP Goudappel                            Foto's: Kees Ruigrok