BVCB proeft eerste zoet der overwinning

Alexandria’66 - BVCB 1 - 2 (1 - 0)

De ontlading bij BVCB is groot, de opluchting wellicht nog groter, direct na afloop van de wedstrijd tegen Alexandria’66. Logisch, want de zo verlangde eerste winst van het seizoen is binnen. Na aanvankelijk tegen een 1- 0 achterstand bij rust aan te kijken, buigen de Hoeksenaren de negatieve tussenstand om in een 1– 2 voorsprong. Voldoende om de eerste driepunter  te laten bijschrijven.

In de eerste helft van het duel ziet het er aanvankelijk niet naar uit, dat BVCB uiteindelijk met de winst huiswaarts zal keren. BVCB speelt meer dan slordig en enige lijn in het spel is maar mondjesmaat te bespeuren. Aan de andere kant wordt ook wel snel duidelijk dat Alexandria een tegenstander is, waar niet van verloren hoeft te worden. De ploeg van de nieuwe trainer Driss El Akchaoui moet het vooral hebben van de snelle counters en heeft daarvoor een aantal gevaarlijke wapens in huis in de persoon van Marchiano Gangadin en Jurano O’Brien. Laatst genoemde, op het laatste moment nog aan de basis toegevoegd, is regelmatig een plaag voor de Hoekse defensie.

Met Nicky Walbeek en Mitchell Hendriks heeft BVCB twee middenvelders die qua spelstijl en voetbalintentie nagenoeg identiek zijn aan elkaar. Met Rob Rutten “op 10” die inschuivend vanaf de middenlinie op zijn sterkst is, beschikt BVCB over een, in aanvallend opzicht, sterk middenveld. Daar tegenover staat dat de balans in verdedigend opzicht enigszins zoek is, zeker als er voorin (onnodig) balverlies wordt geleden.

Al na zeven minuten doet zich een situatie voor die kenmerkend is voor het bovenstaande. BVCB lijdt in de voorste gelederen balverlies, waarna Alexandria met drie balcontacten dreigend in de buurt van Wesley van der Molen kan komen. De voorzet van Lester Pires kan net niet worden afgerond door aanvoerder Carlo Pikeur.

Even later is het de beurt aan BVCB om voor de eerste keer gevaarlijk te worden. Een hoekschop van Walbeek komt bij Jeremy Stork die de bal niet goed genoeg raakt en daarmee doelman Yves Basfielt de gelegenheid biedt om met een katachtige reflex de bal uit zijn doel te tikken.

Zoals gezegd is er, zeker in het eerste half uur, amper enige lijn te bespeuren in het onrustige spel van de ploeg van Jan Everse. Veel ballen komen niet aan bij een vervolgstation, regelmatig het gevolg van het feit dat de man met de bal bepaalt.

In de twintigste minuut ontsnapt BVCB voor de tweede keer aan een achterstand. Nadat een Hoekse corner wordt afgeslagen komen de gastheren er vliegensvlug uit in de persoon van O’Brien, die prima bediend wordt door zijn doelman. De snelle flankspeler biedt Pires een opgelegde mogelijkheid om Alexandria op voorsprong te schieten, maar diens inzet verdwijnt hoog over het doel van de opgeluchte Van der Molen.

Vijf minuten later zijn de rollen een keer omgedraaid en is het BVCB dat met een snelle counter het Rotterdamse doel op zoekt. Bob Verweij zet met wilskracht goed door en dringt ver door in het vijandelijke strafschopgebied. Helaas verdwijnt zijn inzet net naast het doel van Basfielt. Vlak voor het verstrijken van het eerste half uur is BVCB andermaal gevaarlijk. Stork ontvangt de bal uit een hoekschop, kapt naar zijn linker maar kan net niet overtuigend genoeg uithalen om Basfielt te verschalken.

Als het lijkt dat de blauwwitten enigszins zijn zaakjes op orde te hebben, is het een tegenaanval die toch weer een ontstaat na onnodig balverlies. O’Brien flitst langs Jansen alsof die er niet staat en lijkt op weg naar de 1 – 0. Zijn doelpoging gaat echter aan het Hoekse doel voorbij.

Twee minuten later is het wel raak voor de pupillen van oudprofvoetballer El Akchaoui. Met een even simpele als fraaie spelbeweging legt Gangadin maar liefst drie Hoeksenaren in de luren en verschaft zichzelf daarmee de mogelijkheid om Romano Niamut te bedienen. Voor de Rotterdamse middenvelder is het dan een koud kunstje om zijn ploeg op voorsprong te schieten.

Na de rust zien de toeschouwers een heel ander BVCB in het veld, dan in de eerste helft. De gasten zitten er direct kort op, zijn gedreven en zet de tegenstander van meet af aan vast op eigen helft. Het felle spel levert direct al wat kleine kansjes op: Jansen komt net een voetje te kort om een bal het doel in te glijden en een kopballetje van Stork gaat net naast.

BVCB toont in de tweede helft een heel ander gezicht dan in de eerste vijfenveertig minuten . Alexandria heeft er geen antwoord op en komt amper meer in het spel voor. Na twintig minuten krijgt BVCB de beloning voor het vertoonde spel. Het is juist oud- Alexandriaspeler Denzel Medar die zijn oude club pijn mag doen. Op randje buitenspel (volgens een aantal, over het randje) mag Medar zijn weg zoeken richting Basfielt. Als een vlagsignaal, noch een fluitsignaal volgt, is de 1 – 1 een feit.

Vijf minuten later is het dezelfde Medar, die een opgelegde kans krijgt. De dynamische aanvaller is er als de kippen bij om een foutieve terugspeelbal van Jeff Wouden op te pikken. Medar ziet vanuit een lastige hoek het Rotterdamse doel als een gapend gat voor zich, maar is ongelukkig in zijn afwerking, waardoor zijn bal niet in de buurt komt van het verlaten doel.

Na ruim een half uur in het tweede bedrijf is het zowaar Alexandria dat weer eens gevaarlijk kan worden. Een schot van Pires wordt op een schitterende wijze onschadelijk gemaakt door  Van der Molen. Het is één van de weinige keren dat de Hoekse doelman handelend moet optreden.

Met nog een kleine tien minuten officiële speeltijd op de klok komt BVCB voor het eerst dit seizoen op een voorsprong. Over de Hoekse linkerkant speelt Mike van der Steen zich vrij en geeft een prima voorzet af, die kan worden binnen gelopen door Rutten. Arbiter Hilgersom gaat nog wel in conclaaf met de Rotterdamse grensrechter in verband met vermeend buitenspel van Stork, maar keurt het doelpunt terecht goed.

Alexandria probeert er nog een slotoffensief uit persen, waardoor het in de vijf minuten extra speeltijd nog even spannend wordt, maar BVCB geeft de winst niet meer uit handen.

Uiteraard is de blijdschap in het Hoekse kamp groot en wordt er al snel gesproken over de “ommekeer”. Eén zwaluw maakt weliswaar nog geen zomer, maar als BVCB het spel en de opvatting van de tweede helft kan doortrekken dan kan het de slechte seizoenstart snel vergeten. Na de wedstrijd heeft Walbeek wel een verklaring voor het “andere” BVCB van in de tweede helft. “In de rust nam onze geblesseerde aanvoerder Dennis van der Haas het woord. Met een ware donderspeech wees hij ons op onze verantwoordelijkheden. Die woorden kwamen aan, ja. Je ziet dat we het ons hebben aangetrokken. Het was wel klasse van hem.”

Volgende week wacht BVCB wederom een uitbeurt en moet het aantreden tegen het Maassluise VDL dat met 5-0 pijnlijk onderuit ging in en tegen Strijen.

Opstelling BVCB: Wesley van der Molen, Eytan Scheimann, Leon van den Heerik, Wouter Jansen, Nick Mahieu, Mitchell Hendriks (65’ Mike van der Steen), Bob Verweij (55‘ Evan Blom), Nicky Walbeek, Jeremy Stork, Rob Rutten, Denzel Medar (90’ Kevin Breedijk)

Verslag: HP Goudappel                                     Foto's: Ron van Bekkum