BVCB graaft eigen graf in paar minuten tijd

BVCB – Alexandria’66 1 - 3 (1 - 5)

Na twee goede wedstrijden in winst te hebben omgezet, was de vraag of BVCB de in geslagen weg kon voortzetten. Alexandria’66 is in die zin de ideale tegenstander om de goede lijn voort te zetten. In de Alexanderpolder werd eerder dit seizoen vrij eenvoudig gewonnen en Alexandria staat een stuk lager in de rangschikking. Dit was de theorie, maar de praktijk zou een stuk weerbarstiger blijken.

Als je de wedstrijd BVCB versus Alexandria’66 niet met eigen ogen hebt aanschouwd en afgaat op de uitslag, zal je denken dat BVCB een soort van weggespeeld is. Dat BVCB duidelijk de mindere partij moet zijn geweest. Dat BVCB weinig in te brengen had. Co Adriaanse zou zeggen: “Dan doe je aan scorebordjournalistiek”. Hoe gek het misschien ook klinkt, als je inderdaad alleen naar de uitslag kijkt, kun je niet vermoeden dat juist BVCB meer kansen heeft gekregen dan de tegenstander. In dat opzicht zou de titel van dit verslag ook ”BVCB krijgt lesje in effectiviteit” kunnen zijn.

Sowieso begint BVCB beter aan het duel dan de mannen van trainer Omar Khan. Vanaf de aftrap slaat het de weg in richting doelman Yves Basfielt en verschijnt in de eerste minuut al twee keer binnen het vijandelijke doelgebied. De eerste keer levert nog geen doelgevaar op, maar Michael de Rooy dwingt binnen diezelfde minuut de Rotterdamse keeper om redding te brengen op zijn kopbal.

Het is na dit goede begin dan ook stevig slikken, als er na 4 minuten tegen een 0 – 1 achterstand wordt aangekeken. Het overkomt Christiaan Hartmans de laatste weken wel vaker dat hij in de fout gaat. Ook nu raakt de anders zo betrouwbare verdediger in de knoei en legt het in een duel af tegen de stevige, balvaste routinier Chris Lever. De spits laat zich dit buitenkansje niet ontnemen en schiet de 0 – 1 achter keeper Wesley van der Molen.

Drie minuten later gaat BVCB weer opzichtig in de fout. De aanvalsopbouw over de linkerflank strandt door onnauwkeurigheid en Alexandria reageert met een vlijmscherpe tegenaanval. Verdediger Carlo Pikeur mag van eigen helft een heel eind oprukken zonder dat hem een strobreed in de weg wordt gelegd. Zijn uiteindelijke voorzet is niet goed en wendt het gevaar nog even af, maar opnieuw is Lever doortastender dan Hartmans en is de 0 – 2 een feit.

Nog eens vier minuten later is het aan de overzijde van het veld hetzelfde liedje. Hoeks balverlies voorin leidt de volgende Rotterdamse counter in en weer is er een hoofdrol weggelegd voor Lever, die zich zal ontpoppen tot de kwelgeest van BVCB. Dit keer verzuimt Nick Mahieu om Lever een halt toe te roepen. Na twee doelpunten neemt Lever nu de rol als aangever op zich en verschaft Rafiek Casteleins de gelegenheid om de 0 – 3 op het (niet werkende) scorebord te zetten.

De wedstrijd is dan slechts 12 minuten oud. De BVCBspelers in de voorhoede moeten de wenkbrauwen hebben gefronst en elkaar hebben moeten aankijken zo van: “Wat gebeurt hier? Hoe kunnen we dit in godsnaam nog recht zetten?”  Ze zullen het wellicht niet hebben gedacht, maar de kans, of liever gezegd, de kansen om het daadwerkelijk recht te zetten, komen er wel.

Na ruim een kwartier spelen doet de eerste kans zich al voor, maar Yousif de Kock komt niet tot scoren. De rebound die volgt wordt hard en laag ingeschoten door Nicky Walbeek, die zijn inzet gered ziet worden door de clowneske Basfielt. Via de Rotterdamse goalie komt de bal voor de voeten van De Rooy die eenvoudig kan intikken. Helaas doet de lange spits dit in vermeend buitenspelpositie en wordt de treffer niet gehonoreerd door de jonge scheidsrechter Turk.

BVCB lijkt zich langzaam maar zeker te hervinden en probeert met goede aanvallende intenties iets van de opgelopen schade te repareren. Na ruim een half uur is het daadwerkelijk raak. Een afgemeten voorzet van Mahieu vindt het hoofd van De Rooy die met een fraaie kopbal de marge tot twee weet terug te brengen.

Het geeft de Hoekse burger moed en BVCB is gedurende een langere periode in de eerste helft de tegenstander de baas. Voor de rust krijgen de pupillen van Melvin Boel niet wat ze verdienen. Hoe anders zou de wedstrijd zijn verlopen als de gastheren de kansen die het voor rust nog krijgt hadden verzilverd? Allereerst is er de fraaie inzet van Walbeek die met zijn rechter binnenkant de bal krult richting de verste kruising, maar vervolgens ziet dat zijn inzet op de lat belandt. Vier minuten voor de thee is een kopbal van De Rooy eenzelfde lot beschoren en ook de harde inzet die De Kock in huis heeft als de bal terug kaatst van het aluminium wordt geen treffer, omdat de bal op de doellijn met meer Rotterdams geluk dan wijsheid wordt gepareerd.

Direct na de hervatting gaat BVCB ongewild verder met het spelletje “Latje Trap”. Voor de tweede keer deze middag schiet Walbeek, nu uit een vrije trap, de bal op de dwarsligger. Wat de snode plannen ook geweest mogen zijn, die tijdens de rust in de Hoekse kleedkamer zijn gesmeed, het is andermaal Chris Lever, die er een flinke streep doorheen haalt. Aanleiding is een slechte spelvoortzetting van Van der Molen, die de bal pardoes inlevert bij Lever, die genadeloos voor de derde maal de trekker overhaalt en de bal snoeihard in de kruising jaagt.

Het doet BVCB de moed in de schoenen zakken. De thuisclub gaat nog wel op zoek naar eerherstel, maar de overtuiging dat er nog iets te redden valt, is ver te zoeken. Ook de dubbele wissel die Boel toepast, is niet dat wat zijn ploeg nodig heeft om een ommekeer teweeg te brengen. Sterker nog: met het wegvallen van Walbeek en Eekman in plaats van de jonge Bob Verweij en Evan Blom, verdwijnt het hart van het Hoekse elftal.

In het vervolg van de tweede helft krijgt BVCB nog wel wat mogelijkheden, zelfs nu weer meer dan de tegenstander ( o.a. De Rooy is tot twee keer toe dichtbij een doelpunt). Maar het is het verhaal van dit duel: BVCB maakt de kansen niet af, daar waar Alexandria het wel doet. Halverwege de tweede helft bepaalt verdediger Nigel van Engel met een droge afstandsknal de eindstand op 1 – 5. Het verhaal van drie tegentreffers in een tijdsbestek van nog geen tien minuten. Het verhaal met dat ene hoofdstuk “slap verdedigen”. Het verhaal van meer kansen krijgen dan de tegenstander en toch met 1 – 5 de bietenkar opgaan.

Dit boek maar gauw dicht slaan, want volgende week volgt weer een nieuw hoofdstuk. Het gevolg van de desastreus verlopen strijd is dat het gat met koploper Heerjansdam weer terug is op acht punten en dat BVCB op de ranglijst wordt gepasseerd door Piershil. Volgende week mag BVCB weer thuis spelen en vecht het ongetwijfeld weer een beladen duel uit met Papendrecht, dat een na laatste staat, maar dat wel vorige week Heerjansdam wist te verslaan.

Opstelling BVCB: Wesley van der Molen, Eytan Scheimann, Dennis van der Haas, Christiaan Hartmans, Nick Mahieu,  Roy Eekman (59’ Bob Verweij), Yousif de Kock,  Nicky Walbeek (59’ Evan Blom), Mike van der Steen (70’ Jeffrey Bos), Rob Rutten, Michael de Rooy

Verslag: HP Goudappel                                     Foto's: Kees Ruigrok