BVCB ziet koppositie uit het zicht verdwijnen

BVCB – VV Nieuwenhoorn 2 – 4 (1 - 2)

Na bijna twee maanden winterstop wordt er afgelopen zaterdag voor het eerst weer een volledige competitieronde afgewerkt. BVCB neemt het daarin op tegen Nieuwenhoorn, dat net als de thuisploeg in de eerste competitiehelft 22 punten bij elkaar wist te spelen. In de heen wedstrijd in Hellevoetsluis lukte het BVCB niet een 1 – 2 voorsprong vast te houden en verloor met 4 – 3. Ook afgelopen zaterdag is de ploeg van Steef Buijs te sterk voor de Hoeksenaren:  2 – 4.

Beide ploegen beginnen voorzichtig aan de wedstrijd. Het tempo is laag en de spelers tasten elkaar af, waardoor er in het eerste kwartier weinig te beleven valt. Vlak voor het eerste kwartier daadwerkelijk verstreken is, komt de 0 – 1 letterlijk en figuurlijk uit de lucht vallen. Ter hoogte van de dug-out van de gasten schaart Brandon Nooitmeer  zich achter een vrije trap voor Nieuwenhoorn. De strakke, maar zeker niet harde trap, verdwijnt langs en over iedereen, inclusief de verbouwereerde doelman Wesley van der Molen. De Hoekse keeper ziet tot zijn grote schrik de bal in de verste hoek het doel in verdwijnen.

Vijf minuten later moet BVCB alle zeilen bij zetten om een grotere achterstand te voorkomen. De sterke en gevaarlijke Jordy Braber lijkt de Hoekse defensie zijn hielen te laten zien, maar met een uiterste krachtsinspanning weet Nick Mahieu redding te brengen. Dit leidt wel tot een corner die prima wordt genomen door Nooitmeer. Gelukkig voor BVCB weet Danny Kraijema te bal slechts te schampen met zijn hoofd en is het gevaar geweken.

Halverwege de eerste helft heeft BVCB nog weinig kunnen in brengen. De ploeg is zoekende, weet elkaar amper te vinden en hanteert te snel en te vaak de lange bal. Mike van der Steen, “sinds mensenheugenis” weer eens in de spits geposteerd door Melvin Boel, moet dan nog steeds wachten op een eerste bruikbare bal. Als het voetballend nog niet wil lukken, is het hopen op een goede individuele actie. Zo’n actie volgt ruim vijf minuten voor het rustsignaal en komt op naam van Yousif de Kock. Hij passeert zijn directe tegenstander met een vloeiende versnelling en haalt daarna doeltreffend uit in de korte hoek, 1 – 1.

De gelijkmaker valt dan op “het goede moment”, zoals dat zo mooi heet. Maar dan moet je zo vlak voor rust wel alert en bij de les blijven. Drie minuten later gaat het volledig fout in de BVCBdefensie. De toch al ongelukkig spelende Eytan Scheimann is slordig in de passing en brengt zijn collega’s in het centrum van de verdediging in de problemen. Zowel Christiaan Hartmans als Dennis van der Haas slagen er niet in om de fysiek sterke Nooitmeer van zijn tweede doelpunt af te houden.

Met een 1 – 2 tussenstand gaan de twee ploegen met een totaal verschillend gevoel de kleedkamer in. Nu is Boel er de trainer niet naar om zijn ploeg in de rust een donderpreek te geven, maar het moge duidelijk zijn dat de trainer goed de smoor in heeft.

Helaas voor BVCB verloopt de tweede helft bijna exact hetzelfde als de eerste. De eerste vijftien minuten na de thee zijn bijna verstreken als Nieuwenhoorn weer weet toe te slaan. Ook nu ligt een spelhervatting (nu in de vorm van een corner) ten grondslag aan de tegentreffer. Wordt de inzet van dichtbij van Brian Smits nog uitstekend gepareerd door Van der Molen, de rebound wordt onhoudbaar door Danny Kraijema in de kruising gejaagd.

Met Michael de Rooij, als vervanger voor de stroef spelende Rob Rutten, probeert BVCB met nog een half uur op de klok de schade te herstellen. Een minuut na de genoemde wissel, lijkt dit een onmogelijke opgave te worden. Evan Blom loopt stevig door op zijn tegenstander en wordt daarvoor door de correct leidende arbiter Post met een gele kaart bestraft. Blom reageert in woord en gebaar zijn frustratie op de leidsman af, die daar niet van gediend is. Een tweede gele kaart en dus rood betekent een vroegtijdig vertrek van het veld voor de jonge Blom.

Met nog twintig minuten te spelen wordt Nicky Walbeek gewisseld voor Jeffrey Bos. Even daarvoor heeft Mike van der Steen het veld verlaten voor Claudio Maximiano. Zowel Walbeek als Van der Steen hebben niet kunnen brengen, wat je zou mogen verwachten. Walbeek, terug van de langdurige blessure, mist nog duidelijk wedstrijdritme en Van der Steen heeft amper ballen gehad waarmee hij iets kon uitrichten. Een afstandsschot, vlak voor hij naar de kant wordt gehaald, is het enige wapenfeit.

Toch komt de hoop op minimaal een puntje terug bij de supporters van de thuisploeg. Wederom staat een individuele actie van De Kock aan de basis van een treffer. Zijn inzet kaatst van de verste paal terug in het veld waarna Maximiano attent is om de bal binnen te tikken. Even lijkt het erop dat BVCB zich kan ontworstelen aan het matige spel tot dan toe. Nieuwenhoorn lijkt ook even aangeslagen en moet even flink aan de bak om BVCB tot bedaren te krijgen. Dat gaat de gasten lukken, als ze krap tien minuten voor tijd de genadeklap kunnen uitdelen.

Niet voor het eerst dit seizoen en niet voor het eerst dit duel, komt de vierde tegengoal voort uit een standaard situatie. Uiteraard schaart de met een strakke trap gezegende Nooitmeer zich achter een vrije trap, een paar meter buiten het strafschopgebied van BVCB. De bal komt afgemeten op het hoofd van de volledig vrijstaande Danny Kraijema, die zijn kopbal in het doel ziet verdwijnen. Daarmee beslist hij het duel en knakt het net iets opgevijzelde moreel van de Hoekse voetballers.

In de lange winterstop met onder andere het trainingskamp in Spanje, zal Boel met zijn spelers terug gekeken hebben op de eerste seizoenshelft. BVCB speelde daarin vaak goed, maar kijkt het inmiddels tegen een achterstand van 10 punten op koploper Heerjansdam aan. Vooral omdat de Hoeksenaren verzuimden wedstrijden te beslissen, om vervolgens in de slotfase nog punten te verspelen. In eerste instantie is het nu zaak om de tweede positie op de ranglijst niet uit het vizier te raken. Met de ploeg moet Boel weer het spel gaan vertonen dat het eerder op de mat legde. Ter vergelijking: de laatste keer dat BVCB een 2 – 4 uitslag noteerde trok het zelf de winst in de nacompetitie naar zich toe. Concreet: tegen Valken’68 speelde BVCB met nagenoeg de zelfde samenstelling zijn beste wedstrijd van dat seizoen. Met andere woorden: deze ploeg kan ontzettend goed voetballen, maar het komt er nu nog niet uit. Wellicht is de komende wedstrijd wanneer BVCB wederom in eigen huis mag aantreden tegen Alexandria’66 de juiste gelegenheid om weer iets van de flair in het spel terug te laten keren.